เมื่อพวกเราทำสิ่งดีๆอะไรก็ตาม
เราก็มักจะเอาเรื่องนั้น ไปเล่าให้กับบุคคลที่สามฟังเสมอ ราวกับต้องการให้มีคนมาคอยอนุมัติความดีที่ได้ทำไปยังไงยังงั้น
เวลาเราเล่าเรื่องหรือแบ่งปันสิ่งดีๆที่เราได้ทำไป
มันทำให้เรารู้สึกเหมือนเราเป็นคนที่มีค่ามากขึ้น การเล่าเรื่องทำให้เรารู้สึกว่า เราเป็นคนที่ดีขนาดไหน
และเราควรจะได้รับอะไรจากจิตใจที่ดีมีเมตตาเช่นนี้
การทำสิ่งที่ดีนั้นเป็นเรื่องงดงามโดยเนื้อแท้ของมันอยู่แล้ว
แต่มันยังมีสิ่งที่วิเศษไปกว่านั้นอีก “นั่นคือการทำสิ่งดีๆและเก็บมันไว้เป็นความลับ
ไม่เล่าให้ใครล่วงรู้ถึงเรื่องที่เราได้ทำมาเลย” แน่นอนว่า
คุณรู้สึกดีเมื่อได้เล่าเรื่องที่ทำให้คนอื่นฟัง
แต่การเก็บเรื่องดีๆที่เราทำไว้กับตัวเราคนเดียวนั้นจะทำให้ความรู้สึกในทางบวกคงอยู่กับเราเพียงผู้เดียว
ไม่ลดน้อยลงไปเฉกเช่นการนำเอาเรื่องที่ทำดีแล้ว ไปเล่าให้ผู้อื่นฟัง
เรื่องจริงก็คือคนเราควรเป็นผู้ให้เพื่อความสุขของการให้
โดยไม่หวังสิ่งตอบแทนใดๆ
นั่นเป็นความรู้สึกเดียวกับการทำดีโดยไม่เล่าเรื่องทีทำให้ใครฟัง ...เราทำโดยไม่ต้องการสิ่งตอบแทน
รางวัลที่เราจะได้รับจากการเก็บเรื่องราวเป็นความลับก็คือความสุขในใจที่เอ่อล้นออกมาเองจากการ”ทำดี”
คราวหน้าเวลาที่เราทำสิ่งดีๆ
ลองเก็บเรื่องนั้นเป็นความลับไว้ในใจดูสิ แล้วจะรู้ว่าความสุขของการเป็นผู้ให้โดยไม่คาดหวังสิ่งตอบแทนใดๆเลยมันรู้สึกดีขนาดไหน
0 ความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น